ني ني اومد

بيستم مهر (دوازدهم اکتبر)
خدايا شکرت، ني ني به دنيا اومد. ني ني و مامان هر دو سلامتند.
شنبه شانزدهم مهر ساعت هفت و نيم صبح رفتيم بيمارستان پاسارگاد. مامان ني ني از همان زمان ورود به اتاق خاصي رفته و آماده عمل شد. ساعت يازده و نيم ماماني رو بردند به اتاق عمل و لحظات اضطراب به اوج خودش رسيد.
ساعت يازده و چهل و پنج دقيقه ني ني به دنيا اومد. يک پسر خوشگل با موهاي مشگي، مثل فرشته ها. شکرت خداي مهربون. تا لحظه تولدش نمي دونستيم دختره يا پسر.
براي باباي ني ني لحظات خيلي سختي بود، ا زساعت يازده و نيم تا ساعت دو بعد از ظهر که مامان ني ني به هوش اومد و آوردنش تو بخش، چندين بار کم مونده بود اشکش جاري بشه. کمي بعد خانم پرستار ني ني رو در حاليکه داشت گريه ميکرد آورد تو اتاق و همينکه صورتش رو چسبوند به صورت مامانش، ني ني آروم شد و تا دوباره دورش کرد و گذاشت تو تخت نوزاد، باز شروع به گريه کرد. (اين چند روزه بدجوري تو مظاهر قدرت خدا مونديم.) ماماني همون لحظات اول ديدن ني ني يه جورايي دنبال اين بود که دست و پاش رو از لاي پتويي که به اون پيچيده بودنش در بياره و نگاهشون کنه. ميخواست مطمئن بشه که عزيز دلش سالمه. يکي از جملات ماماني وسط قربون صدقه هايي که ميرفت اين بود: "تو بودي هي منو ميزدي؟"
اون شب رو ني ني، مامان و باباش سه تايي تو بيمارستان سر کردند و فردا ظهرش مرخص شدند. ني ني موقع تولد 3600 گرم وزن و 52 سانت قد داشت و بالاي منحني نرمال بود. انشاءالله هميشه تو زنگديش پيشرو و موفق باشه.
اسمش رو پارسا گذاشتيم. چندين اسم دختر و پسر کانديد کرده بوديم و همون شب اول به دنيا اومدنش تو بيمارستان پارسا رو براش انتخاب کرديم. انشاءالله هميشه بچه سلامت و صالحي باشه. از تولدش تو اتاق عمل فيلمبرداري شده، خيلي فيلم جالب و با ارزشيه. ديدن اولين بار اين فيلم هم عالمي داشت.

اين هم عکسهاي دو روزگيش.